Po dwugodzinnym locie z Bogoty jesteśmy już nad dżunglą amazońską. Dookoła roztacza się najbardziej zielony widok jaki można sobie wyobrazić. Tropikalna puszcza sięgająca horyzontu poprzecinana jest jedynie krętymi rzekami odbijającymi rażące promienie gorącego słońca.

Po wylądowaniu, zbliżając się do wyjścia czuję, jak przyjemna temperatura klimatyzowanego powietrza miesza się z równikowym ukropem i gwałtownie zaczyna rosnąć. Staję w drzwiach samolotu i bucha już na mnie gorące, pachnące, lepkie, wilgotne, amazońskie powietrze.
Na otwartej przestrzeni, w pełnym słońcu może tu być 50 st.C.

Dotarliśmy do dżungli, na pograniczu Kolumbii, Brazylii i Peru.

To początek wyprawy do serca Amazonii – najbardziej niedostępnego i największego na świecie obszaru skupiającego tak wielkie bogactwo roślin, zwierząt i kultury Indian, która nie zmieniła się od tysięcy lat.